Het evenement herleefd

Wat mij betreft is dit de meest fascinerende component van retromania: het naspelen van muzikale evenementen. Het lijkt mij inderdaad meer conceptuele kunst dan puur nostalgie:

"Musical reenactments fill a void," she told me, "a need created by the cultural capital traded after an iconic pop moment. The few who saw it together with the critics, footage and PR, create the historical moment. To recreate this moment is to harness these accounts together in a new live moment, in which the audiences are complicit, and are agreeing that the moment be brought to life."

So it's not a separate event then? Is it in a sense a continuation?
"The cultural moment has to be alive," she says, "by which I mean relevant or vital to the now, not consigned to historical anecdote in order for the re-enacted version to be critical. It is however a separate event which has proven to create its own histories independent to the authentic act."

Het heeft een soort Christo-achtige charme die inderdaad allerlei vragen oproept over herinnering, realiteit, het moment en simulatie die van een totaal andere orde zijn dan met je bandje weer The Beatles/The Clash/Gang of Four nadoen. Maar alweer dreigt het gevaar van overdaad, weet men niet te stoppen. Laten we wel wezen: The Lamb Lies Down on Broadway live 2.0. Waarom?