Systemen om verandering tegen te gaan

Throughout the western world new systems have risen up whose job is to constantly record and monitor the present - and then compare that to the recorded past. The aim is to discover patterns, coincidences and correlations, and from that find ways of stopping change. Keeping things the same.
We can't properly see what is happening because these systems are operating in very different areas - from consumerism, to the management of your own body, to predicting future crimes, and even trying to stabilise the global financial system - as well as in politics.
But taken together the cumulative effect is that of a giant refrigerator that freezes us, and those who govern us, into a state of immobility, perpetually repeating the past and terrified of change and the future.

 Te belangrijk om te verzuipen in de Twitter-stroom, De laatste media-archeologie van Adam Curtis: Now Then. "Sometimes paranoia's just having all the facts." van William Burroughs schoot me tijdens het lezen weer eens te binnen.

Futuristisch bier

Voor het eerst in jaren weer eens een witbier gedronken. Halverwege mijn halve liter Korenwolf begon ik het blik half-afwezig te bestuderen en kwam deze onverwachte boodschap tegen (helemaal omdat bier vrijwel altijd met symboliek van traditie wordt verkocht.)

Een experimentele opstelling (over die Caustic Window compilatie)

Blijkbaar hing er iets in de lucht met dat verlangen naar nieuw werk van Richard D. James. Maar dat een nieuw album via een dergelijke omweg zou verschijnen is wel apart. Een korte samenvatting: in 1994 op de top van zijn Aphex Twin faam wordt een testpersing van een compilatie onder het pseudoniem Caustic Window gemaakt. De LP wordt vervolgens om onduidelijke redenen nooit uitgebracht. Twintig jaar later verschijnt een van de zeldzame vinylschijven op eBay waar ze door (hier krijg ik persoonlijk last van gevoelens van synchroniciteit) Markus Persson, de man achter Minecraft, worden gekocht. Via een Kickstartercampagne wordt geld verzameld om de tracks digitaal voor fans toegankelijk te maken. De Aphex-liefhebber heeft toch opeens zijn nieuwe muziek.

Caustic Window is als losstaande entiteit al geweldig. Een prachtige verzameling dansbare techno met een sublieme ambienttrack '101 Rainbows (Ambient Mix)'. Maar ergens is het ook een unieke kans om naar het verschil van twintig jaar in dansmuziek te luisteren. Alsof je een obscuur fossiel in hars vindt. Toevallig hoorde ik de Caustic Window compilatie ongeveer gelijktijdig met The Air Between Words van Martyn, toch een van de meest gerespecteerde producers op het moment, en het verschil is buitengewoon*. Wellicht oneerlijk om Martyn te noemen, want hij is alleen maar een representant. Van wat? Een gortdroog geluid zonder twijfel (Caustic Window ademt.) Maar vooral van een bepaalde collectieve richtingloosheid (met een aantal oorzaken die hier eerder zijn besproken.) In de Caustic Window tracks hoor je een achteloos plezier dat verankerd is in een andere tijd, een andere blik richting de toekomst. Een levende cultuur.

En dan zijn er minsten nog twee albums van Richard D. James uit dezelfde periode die nooit officieel zijn uitgebracht. Als de man wat ambitie zou tonen, kon hij moeiteloos dansmuziek naar zijn hand zetten en er als een ironische dictator over heersen.

* Een minder retorische vergelijking zou met de nieuwe Plastikman zijn. Maar dat album heb ik nog niet goed verwerkt. En het is een andere vergelijking, met een producer die ook al actief was in 1994 (en daar duidelijk, met nieuwe middelen, een continuïteit mee zoekt).

Bestuur in de toekomst

In the future, I can imagine artificial intelligences taking on the role of delegates. The AI will learn your political preferences and priorities, and accordingly vote on your behalf. The trick to delegative democracy, of course, is ensuring that votes aren't passed on to a delegate through coercion, bribes, or other trickery.

George Dvorsky stelt voor io9 een mooie lijst op van twaalf vormen van mogelijk bestuur in de toekomst. Een veelzijdige keuze en tenzij het een van de universele systemen wordt (Democratische Wereldoverheid, AI Singleton of de spannende Noocratie) zal het waarschijnlijk uitlopen op een lappendeken van systemen. Overigens een van de belangrijkste vraagstukken van onze tijd  omdat het militair-bureaucratisch-entertainmentsysteem niet is gemaakt voor veranderingen die nodig zijn (en zo niet eindigen we vanzelf in scenario 12.) In de tekst zijn veel links aangebracht voor extra leeswerk.