Mad Men in space

Ja, dat waren nog eens tijden. Op je aardboltapijt lekker genieten van het uitzicht onder het genot van een zwaartekracht-vrij drankje.

Vooruitgang of nieuwigheid?

"So if the future is possible today, why is it still the future?"

Om DJ Shadow te citeren: "It's the money." En de gebrekkige samenwerking tussen apparaten. Aldus Christian Cantrell in 'The future is disappearing: How humanity is falling short of its grand technological promise' (Salon.com). Hij maakt ook een belangrijk onderscheid tussen vooruitgang en nieuwigheid:

Progress is about increasing access to information and media as opposed to imposing artificial restrictions and draconian policies; it’s about empowering the world to do more than just shop more conveniently, or inadvertently disclose more highly targetable bits of personal information; it’s about trusting your customers to do the right thing, providing real and tangible value, and holding yourself accountable by giving all the stakeholders in your business the ability to walk away at any moment. And it’s about sometimes taking on a challenge not only for the promise of financial reward, but simply to see if it can be done, or because you happen to be in a unique position to do so, or because humanity will be the richer for it.

De toekomst in 1981

World of Tomorrow: School, Work and Play (1981) van Neil Ardley. Mooi voorbeeld van de manier waarop ideeën over de toekomst soms uitkomen (de elektronische bibliotheek, online shoppen, computer criminaliteit) maar de esthetiek uiteindelijk volstrekt anders is. Hier vind je alle scans van het boek.

Sonic Boom x Lad Musician

Sonic Boom verzorgt de muziek bij de modeshow van het Japanse Lad Musician kledingmerk dat de collectie grotendeels heeft geïnspireerd op Spacemen 3. Een paar van die witte outfits tegen het einde zou ik zo dragen. Briljante totaalervaring in ieder geval (met Steve Hillage als intro!).

Nieuwe William Gibson in aantocht

It was impossible to tell the story because the technology was so weird.

I think if someone had somehow had a dream in which they had seen our smartphone technology as it is today in the 1950s, and they’d written a science fiction story, I doubt they would have been able to publish it. It would be so hard to tell a story while you’re simultaneously describing this thing that these people do with these weird little pocket television sets they all have.

 Sinds Pattern Recognition niet zo enthousiast geweest over een nieuwe Gibson als The Peripheral. Motherboard heeft een leuk interview met veel aandacht voor geschiedenis. Ergens toch wel jammer dat hij dat hoofdstuk waar hij in het citaat naar verwijst niet heeft doorgezet.

Tien albumkritieken, nieuw overzicht

Tien albumkritieken alweer, dus even een nieuw overzicht.

Grace Jones - Nightclubbing
Donald Fagen - The Nightfly
Blondie - Eat to the Beat
Talk Talk - Colour of Spring
Spacemen 3 - Playing With Fire
Scritti Politti - Cupid & Psyche '85
Plastikman - Ex
Serge Gainsbourg - L'homme à tête de chou
Stereolab - Mars Audiac Quintet
Underworld - Beaucoup Fish

Volgende deel gaat over een van mijn favoriete albums. Ik merk tijdens onderzoek dat het op vreemde manier altijd is ondergeanalyseerd. Heel weinig de muziek zelf, altijd de invloed die het heeft gehad. Dus draai ik het meteen radicaal om.

Afkicken van groei

Despite decades of extraordinary technological advancement and huge efficiency improvements, the energy and resource demands of the global economy are still increasing. This is because within a growth-orientated economy, efficiency gains tend to be reinvested in more consumption and more growth, rather than in reducing impact.

This is the defining, critical flaw in growth economics: the false assumption that all economies across the globe can continue growing while radically reducing environmental impact to a sustainable level. The extent of decoupling required is simply too great. As we try unsuccessfully to “green” capitalism, we see the face of Gaia vanishing.

The very lifestyles that were once considered the definition of success are now proving to be our greatest failure. Attempting to universalise affluence would be catastrophic. There is absolutely no way that today’s 7.2 billion people could live the Western way of life, let alone the 11 billion expected in the future. Genuine progress now lies beyond growth. Tinkering around the edges of capitalism will not cut it.

Uit een helder artikel dat een structureel sociaal-economisch probleem aanwijst. En een aantal voorzichtige oplossingen aandraagt. Met een titel die niet onrealistisch is. De ommekeer is lastig en complex maar hoeft zeker niet vervelend te zijn. Maar mijn nieuwe ding is: er hoort een levensstijl bij, een set waarden, praktijken, culturele uitingen die verandering verankeren...en gewoonweg cool maken.

Nieuw artikel Metropolis M over technopaganisme

"De flikkering van onze beeldschermen zijn de nieuwsgierige ogen die voorheen vanuit het woud de mens bekeken."


Het nieuwe nummer van Metropolis M is uit. Met een artikel van mij over de kunstenaar Mark Leckey, Erik Davis en technopaganisme. Soort thuiswedstrijd, een van mijn eerste gepubliceerde recensies was een uitgebreide recensie van Davis' Techgnosis. In Toekomstdagen 2002 - 2007 staat ook nog een recensie van zijn erg vermakelijke 33 1/3 boek over Led Zeppelin.

Brumes d'automne (Plastikman re-score)

Richie Hawtin is goed bezig. Na zijn prachtige Ex is er deze nieuwe soundtrack bij de korte film Brumes d'automne van Dimitri Kirsanoff uit 1928. Dit als onderdeel van Bertrand Bonello’s ‘Résonances’ tentoonstelling in het Centre Pompidou. Verstilde acid die goed past bij de ogen van Nadia Sibirskaia.

 

De eeuw doorkomen

A surprising number of conversations with experts in human extinction end like this: with great hope. You’d think that contemplating robot extermination would make you gloomy, but it’s just the opposite. As Rees explains, “What science does is makes one aware of the marvelous potential of life ahead. And being aware of that, one is more concerned that it should not be foreclosed by screwing up during this century.” Concern over humanity’s extermination at the hands of nanobots or computers, it turns out, often conceals optimism of the kind you just don’t find in liberal arts majors. It implies a belief in a common human destiny and the transformative power of technology.

Een leuk artikel in Salon over de onderzoekinstituten Centre for the Study of Existential Risk en Future of Life Institute die zich hoofdzakelijk bezighouden met rampscenario's. Met onder andere het gezellige "gray goo" scenario. Goed sciencefictionboek over een dergelijk scenario is overigens Blood Music van Greg Bear.

Twee interessante toekomstscenario's

Putting these and other elements together–hi-tech, distributed communications, distributed energy and manufacturing, local sustainable food systems, appropriate technology and tactical urbanism among others–sets the stage for a future that looks quite a bit different than the present one. One might describe it as a kind of postmodern pastiche that looks neither like the antiquated futurisms we once imagined nor an idyllic return to preindustrial peasant society.
It’s a future that by current middle-class measures might look impoverished, but by other metrics is healthier, more resilient, more nourishing and more abundant in the ways that really matter.

Een intrigerende conclusie in deze bespreking van een discussie over catabolic colapse (ik kende de term ook niet) op City of the Future.