T'Raenon van Photek uit 1996 is onlangs in een remaster opnieuw uitgebracht. Een magnifiek staaltje peak jungle. Op YouTube werd me vervolgens deze magistrale remix uit 1995 aangeboden:
Klinkt allemaal nog steeds alsof het gisteren gemaakt is, iets waar ik ambivalente gevoelens over heb. Is het mogelijk dat de echte muziek van nu 20 jaar geleden is uitgebracht? En wat schort er tegenwoordig dan aan muzikanten? Geeft de huidige apparatuur te snel goed klinkende maar middelmatige resultaten? Is er niet genoeg concurrentie? En zelfs wanneer ASC, Drew Lustman of Homemade Weapons goede platen maken voelt het toch niet hetzelfde. Er is een mysterieus gemis. Ik heb zelf allang geaccepteerd dat de jaren negentig een toevalstreffer waren, een culturele Cambrische explosie die niet te herhalen is.
En als we die biologische metafoor doorzetten kunnen we stellen dat er nog genoeg fossielen zijn te vinden. YouTube geeft een aardig kijkje in de, al dan niet VIP, dubplate mixen die vaak vergeten zijn. Die super-exclusieve mixen die speciaal voor bepaalde dj's werden geperst zodat ze het publiek konden verrassen met nieuwe effecten en nog vreemdere ritmes. Soms verschenen ze veel later op een compilatie maar vaak genoeg verdwenen ze gewoon achter in de platenkast wanneer een nieuwe kraker zich aankondigde.
Een goede en uitgebreide compilatie van jungle dubplates uit de periode 1993 - 1997 leek me opeens een bijzonder goed idee. De rest van de muziekgeschiedenis is toch tig keer opnieuw geremasterd en in overbodige jubileumboxen heruitgebracht. Eigenlijk een zeer geschikt project voor het Soul Jazz label dat zich al in Londen bevindt. De echte paleontoloog kan ondertussen uren aan opnamen van de pirate radio uitpluizen op zoek naar obscure mixen:
Ik mag dan plus 40 zijn maar ik blijf erbij: sinds midden jaren negentig is het niveau van zowat alle culturele uitingen de dieperik ingegaan. Dat geldt voor muziek, dat geldt voor film, dat geldt voor literatuur. Over wat men de massa's durft voorschotelen wil ik het zelfs nog niet hebben: dat is echt pure drek voor debielen. Zet de TV aan of lees de krant en je ziet het resultaat. Carl Craig doet nu Instagram. Hij zou beter eens zijn luie reet opheffen en een plaat maken die ertoe doet. Bah!
BeantwoordenVerwijderenAls ik jou was zou ik dat idee eens delen met Soul Jazz :-)
Deadly Deep Subs: dat was nog eens een plaat.
Ik speelde al inderdaad met het idee om ze gewoon een keer te mailen. Je weet maar nooit. :)
BeantwoordenVerwijderen