“The Versace man is a pioneer, his ambition is as big as the universe,” said Donatella Versace of her Fall 2016 menswear show in Milan. “This is a collection for men who are totally real, totally bold, and totally connected with the future.”
Ambitieuze woorden. En ambitie is goed. Over de herfstcollectie 2016 zelf heb ik ambivalente gevoelens. Want ja, hij voelt futuristisch maar tegelijkertijd ook bekend. Het is alsof je het moment ontwaart waarop de retromania loop werd ingezet. Want de collectie ziet eruit als een verzameling looks uit de jaren negentig: een deel Helmut Lang, een deel Miu Miu, een flinke dosis rave en de zakelijke kleding lijkt gemaakt voor de hackers uit William Gibson romans. Het gevaar is natuurlijk dat deze ideeën in de retromolen worden geworpen om de komende jaren genadeloos te worden gerecycled. Want de cultuur, de voedingsbodem van de esthetiek, is allang niet meer.
Welke kleding is dan wel het product van de huidige voedingsbodem? Ik denk een soort mix van Junya Watanabe's excentrieke tuinman (voor de positieve ingestelde ecoloog), ACRONYM's surviver (de digitale paranoïcus) en elke merk dat zich concentreert op bescherming tegen overdadige regenval, wind en felle zon (denk Arc'teryx.) Wellicht ook de outfit die Y-3 ontwierp voor Virgin Galactic.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten