donderdag 15 december 2016

Favoriete albums van 2016

 

Het jaartje wel, dat 2016 (daarover later meer in een uitgebreid statement). Muzikaal interessant, niet uitgesproken futuristisch, maar de ergste retromania zit er toch wel op. Een sterk jaar voor techno en electronica in het algemeen mag ik wel stellen. Nog steeds vraag ik me af of dit wat betekent voorbij muziek an sich want de clubcultuur lijkt nog steeds vastgeroest in dezelfde patronen van de afgelopen 25 jaar. Mijn jonge collega’s kunnen zich vrolijk maken over het feit dat ik nog een nieuwe cd-speler koop maar hun clubervaring (en veel van de dj’s die ze goed vinden) is vrijwel ongewijzigd sinds de dagen dat ik als de jonge Dionysus anoniem over de dansvloeren zwierf (bij hun lijkt het meer een sociaal evenement, met muziek als achtergrond.) Hoe dan ook, met gemak tien uitstekende platen gevonden met weer de traditionele uitschieter die als eerste wordt genoemd, de rest in willekeurige volgorde.

The Avalanches – Wildflower
Als Paul’s Boutique de Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band is en It Takes a Nation of Millions de Are You Experienced? dan is Wildflower de Smile van het sampledelia tijdperk. Boem! Niets meer, niets minder. Het duurde jaren voordat hij eindelijk verscheen, op het eerste gehoor was er even twijfel, maar er is dit jaar geen album verschenen dat wat betreft diepte van geluid, ambitie, intertextualiteit, plezier, samenspel van technologie en herinnering in de buurt kwam van Wildflower.

Biosphere – Departed Glories
Zwaarmoedig en spookachtig. Pure ambient. Biosphere uit het niets weer terug in topvorm. Zoals de beste albums in 2016 nog lang niet verzadigd.

The Orb – Cow/Chill Out, World!
Van dezelfde status als Biosphere en ik verwachtte eerlijk gezegd dat zij de lichtvoetige, vrolijke ambient interpretatie zouden presenteren (ten opzichte van Departed Glories). Toch is Cow/Chill Out, World! lange tijd even ongrijpbaar. Het idee is meteen sterk: een doorlopende suite van post-Tangerine Dream Kosmische Musik met een paar trademark droge Engelse stemmen en veel vogelgeluiden. Het aha-moment kwam natuurlijk luisterend op de bank, half in slaap gevallen, waar de melodieën opeens fantastische patronen maakten die compleet logisch klonken. Alweer een stap voorwaarts in een inmiddels imposante carrière.

ABC – The Lexicon of Love II 
2016 was het jaar van onverwachte releases en deze had ik zeker niet zien aankomen. Kon dit goed gaan? Verrassend genoeg wel. Een klassieke popplaat krijgt zowaar 34 jaar later een volwaardig vervolg. Niet dat je het nog op de radio zult horen. Dit is elegante en slimme pop met echte refreinen en melodieën die te subtiel is voor de dictatuur van het format. Een groep die op de mooiste podia hoort te schitteren (Royal Albert Hall in het thuisland), maar in werkelijkheid in Zoetermeer en Hilversum optreedt. Feit. (Al heeft dat ook zijn absurde charme).

Autechre – elseq
Intimiderende opgave natuurlijk, meer dan vier uur Autechre in een keer. Waar haal je de tijd tegenwoordig vandaan? Op werk? Een collega liep op werk langs onze geluidsinstallatie en observeerde bezorgd “dat er iets mis was met de radio.” Maar wie het als ambient opzet komt er al snel achter dat hier weer prachtige tracks op staan met vaak imposante lengte. Stugge futuristen die nog steeds iedereen twee stappen voor zijn.

Richie Hawtin – From My Mind To Yours
Arme Richie Hawtin kan het niet goed doen. Maakt hij een emotionele technoplaat als Ex krijgt hij te horen dat het niet zo goed is als zijn oude werk, maakt hij zoals op From My Mind To Yours een verzameling tracks in zijn oude stijlen, is de kritiek dat hij teveel terugblikt. Kortom, gezeik. De realiteit is dat Hawtin hoorbaar plezier had in het maken van ongecompliceerde techno- en acidtracks. En wanneer hij zich er toe zet kan niemand dat beter.

Juan Atkins & Moritz Von Oswald present Borderland – Transport
Het echte vervolg op Deep Space. Techno op zijn meest kosmisch. De lightest side of The Force.

A Made Up Sound – A Made Up Sound
Ik zal maar gewoon toegeven dat het werk van Dave Huysmans sinds zijn eerste 2562 werk als het spreekwoordelijke vliegtuig vol coke onder de radar is gevlogen. Een enthousiaste recensie op Resident Advisor leek een goede aanleiding om eens ongehoord deze dubbele compilatie met werk sinds 2006 aan te schaffen. Wat me in eerste instantie opviel is hoe afstandelijk zijn muziek is, bijna didactisch, lessen in de mogelijke structurele flexibiliteit van techno. In zekere zin keert A Made Up Sound terug naar de originele kilheid van house als pure machinemuziek: circuits, elektriciteit, bliepjes, pulsjes, aan/uit. Intrigerend op dezelfde manier als door een microscoop kijken hoe nieuw chemische processen bekende materialen vervormen.

Kemper Norton – Toll
Engeland op zijn best. Dit is je neo-Aphex cornish folktechno. Deze keer minder intiem psychedelisch en meer duister realistisch (doorweven met vleugjes van lokale legendes). Geïnspireerd door de ramp met de olietanker Torrey Canyon in 1967 die nog steeds sporen achter laat op de stranden van Cornwall omdat autoriteiten zo snugger waren om het in brand te steken. De betere organische electronica.

Francesco Tristano - Surface Tension
All good things for those who wait. Dat geldt voor einde jaarslijstjes (deze release van eind november zou ik bijna ongehoord uit principe in de lijst hebben gezet) en het handvol discipelen dat tegen beter in geloofde ooit nog muziek te horen van Derrick May. Want Tristano mag een fascinerende muzikant zijn (luister Auricle Bio/On uit 2008) maar het grote nieuws is toch zijn samenwerking met technolegende Derrick May op vier nieuwe tracks. Nog veel te weinig gehoord om goed te kunnen plaatsen, maar het smaakt naar veel meer.

Ook zeer acceptabel:
Ricardo Villalobos & Oren Ambarchi - Hubris Variation
Prins Thomas – Principe del Norte en Principe del Norte Remixed
Tortoise – The Catastrophist
Zomby – Ultra
James Holden & Camilo Tirado/ Luke Abbott – Outdoor Museum of Fractals/555hz
Jean-Michel Jarre - Electronica 2: The Heart of Noise en Oxygene 3
Megadeth – Dystopia
Tiga – No Fantasy Required

Prima materiaal voor een jaarmix, maar sinds mijn definitieve overstap naar Ubuntu beschik ik niet meer over Traktor en ben ik nog steeds op zoek naar een acceptabel alternatief. Dus een playlist:

10 opmerkingen:

  1. In het verlengde van Tortoise, is dit ook wel aardig (vooral track 3): https://intlanthem.bandcamp.com/album/the-new-breed

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het enige wat echt is blijven hangen is elseq. De twee platen van Adrian Younge waren ook puik.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. hmm mijn post van gister is verdwenen in het Grote Niets

    The Orb! vanochtend meer weer opgezet en weer van genoten.

    Kemper Norton is een tip die mijn smaak zo spiegelt dat het bijna uncanny wordt (toch nog weer eens proberen)

    verder yay voor The Avalanches natuurlijk :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Had je die vorige van Kemper Norton gehoord? Soms werkt het niet hè als het in theorie perfect zou moeten passen. :) Wellicht als muzikant wel extra?

    Ik wacht geduldig op de duiding van The Avalanches in de eindejaarlijst.

    Ik heb je vorige post trouwens niet zien langs zien komen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. ik heb er 2 van Kemper gehoord zelfs. :-)

    mijn jaarlijst is inmiddels online. Met The Avalanches op 4. Eerste helft absoluut nummer 1 killer materiaal, bij track 12 raak ik er altijd een beetje uit.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Oh trouwens voordat ik het vergeet: 'After Hours' van A Made Up Sound gebruikt samples van nou je weet wel. Niet super spectaculair overigens.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik wil hier een lans breken voor de laatste Rashad Becker.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ah, ik zal hem eens opzoeken. Ik vond die eerste eigenlijk niet zo goed.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. ah die Afer Hours ga ik even checken.

    die nieuwe (of nou ja laatste) Kemper Norton is heel.. stil. Ging wel een mooie 1-2 met de omgeving en de mist an, vandaag.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ha, ja is inderdaad wel een mistige muziek. :)

    BeantwoordenVerwijderen