The future doesn’t exist. We make it up because we don’t know what will happen tomorrow. But it’s unimportant whether predictions come true. Rather, it’s the idea that matters. People often confuse the idea of futurism with technology. Accordingly, the problem with music today is that it’s arrived at a point of saturation in terms of “new” sounds. We can’t discover more sounds, and this was already true in the late nineties. While many musicians still continue to hit a wall in search of the “new”, others have gone back to search for more information, more coding, and more concepts to learn more about music. These people are the winners. We have to enrich the ideas upon which our music is based and that can only happen with careful examination of history. Today’s devices are different and how we use them are different, but the results are not markedly different.
Uit de tekst die hoort bij de release Commodified van NRSB-11 (serieuze electro). Een gezonde instelling voor muzikanten. En niemand doet dit beter op het moment dan James Holden. Gisteren hoorde ik in Trouw de man voor het eerst in zes jaar weer eens draaien en ik was onder de indruk hoe anders het was, hoe hij zich als individuele artiest heeft ontwikkeld/verdiept. De geluiden zijn bekend, maar vrijwel niets is herkenbaar. Het resultaat een uniek soort techno-sjamanisme dat vreemd genoeg nooit het duistere pad kiest. Een open, positieve kijk op dansmuziek, tegen zonaanbidding aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten