Interessante uitspraak van
Timothy J. Fairplay, waarvan de defensieve toon me al een paar keer eerder is opgevallen bij
jonge muzikanten.
I don't know why everyone is so bothered about if music is 'new' or 'retro'. Much 'new' Techno sounds exactly like old Techno but made with laptops, any difference in the sound are nothing to do with the content or intentions of the artist. Before mass media folk musicians played the same 'standards' for hundreds - thousands of years without worrying about being 'cutting edge' or if what they were doing had been 'done before'.
Ik kreeg er eerlijk gezegd het
“jij gaat over de retro-lijn heen” gevoel van maar toch geluisterd om te kijken of je met die houding bevreemdende muziek kan maken (of draaien in dit geval). Blijkt een uitstekende en originele mix, vreemd genoeg. Dus ik snap die defensieve houding niet zo, behalve dat het irritant zal zijn dat je van ouderen steeds moet horen "is al gedaan, man".
Er bestaat, vermoed ik, in bepaalde genres een soort futurisme-door-retro uitweg. Als je bijvoorbeeld bepaalde sequencers of synthesizers gebruikt krijg je een bepaald effect dat automatisch herinneringen ontsluit aan futuristische films (een beetje wat
Beyond the Black Rainbow ook voor elkaar krijgt). Vervolgens kun je discussiëren of dit een aparte vorm van retromania is of muziek die nog vol mogelijkheden zit.
Het is overigens zo dat een bepaalde vorm van techno inderdaad af is en dat is niet erg.
Iron Maiden bijvoorbeeld, een persoonlijke favoriet, hoeft ook nooit te veranderen, liever niet zelfs. Maar krijg je op deze manier niet een stapeling van muziek die niet meer hoeft te veranderen? Techno zit voor een groot gedeelte gevangen in een technologische verzadiging die gedicteerd wordt door regels: de analoge setup (met de drie Rolands) of de digitale setup (VST die teveel voorkauwt). Wat overigens niet problematisch hoeft te zijn maar het vergt een expliciete auteur-aanpak om die verzadiging te ontstijgen (reden waarom
Ricardo Villalobos met zijn typische mengsel van charisma en nieuwsgierigheid altijd blijft verrassen.)
