"I actually discovered Nurse With Wound in Smash Hits."

The Quietus heeft een onverwacht leuk interview met JD Twitch van Optimo naar aanleiding van zijn nieuwe mixcd. Niet zozeer onverwacht omdat JD Twitch niet leuk is, maar omdat ik dacht dat het om een kort verkooppraatje zou gaan en het gesprek al snel allerlei interessante onderwerpen aankaart, waaronder minirevivals, retromania en oude muziek als nieuwe horen. Maar vooral het begin is de moeite waard omdat het een mooi beeld geeft van de Britse muziekpers aan het eind jaren zeventig/begin jaren tachtig dat mooi aansluit bij wat ik schrijf in de introductie van het binnenkort te verschijnen Kritische massa over de manier waarop het lezen en schrijven over popmuziek is veranderd (daarna bied ik natuurlijk op vriendelijke wijze een oplossing.)

Zelf heb ik Sounds nooit gelezen maar ik herken wel Twitchs manie van wachten op een nieuw nummer en dat dan compleet uitspellen (ik las de NME in bibliotheek en het was zeer ergelijk als iemand het nieuwe nummer eerder te pakken had.) Dit vond ik ook zeer opvallend:

I would read about all these disco imports that I wouldn't hear until about two decades later.

In die zin leven we nu in een muziekutopie waar ik nummers en obscure remixes kan beluisteren die ik lange tijd geleden een keer op de radio gehoord of waar je inderdaad over had gelezen om daarna in de mist van de geschiedenis te verdwijnen (tot 2000 was Arthur Russell bijvoorbeeld een complete mythe.) Ik vind het ook steeds moeilijker te achterhalen hoe we destijds met beperkte middelen aan informatie kwamen, maar het was een mengsel van radio, televisie, tijdschriften, de OOR Popencyclopedie en eindeloze gesprekken met vrienden, een soort vergelijken van kennis waarmee je persoonlijke kijk op muziek stukje bij beetje werd opgebouwd. Dat blijft nog steeds een van de raarste ontdekkingen van internet: hoeveel obssesieve eenlingen er meer waren dan je destijds dacht. Met smaak ook.