De bescheiden trip, lichtstralen omgevormd tot pulserende kristallen die op onmogelijke wijze langs elkaar schuiven. De mens als natuurgod verborgen in een andere groene wereld. Overal muziek die in je gehoorgang verdwijnt en ergens in de ziel verstuift, kleine inzichten doet opbloeien die weer verwaaien. De cadans van de Autobahn, dagdromen op de achterbank. Alles en niets tegelijkertijd.
Les fleurs du bien.
