We can start by asking what’s already beginning to feel old. And what feels old (to me) is our political and economic discourse. Here we stand, on the brink of a global climate catastrophe and embedded in an emerging oligarchy armed with a surveillance apparatus of unprecedented reach and power, discussing politics in terms Victorian philosophers would have recognized. There is a tinderbox of unmet expectations and frustrated idealism out there, and a genuinely captivating new political or economic idea -- good or bad -- could start a global conflagration.Zal ik zelf dan maar een poging wagen? 2025? De rek is dan nog meer uit de nostalgie naar de 20ste eeuw. Ondanks het betreden van de diepe 21ste eeuw, zal veel van ons leven, en vooral in Nederland, er aan de oppervlakte hetzelfde uitzien. We hebben in ieder geval vreemder weer, het weerbericht voor Nederland het komende decennium: nog meer regen. Om de sociologische blik te accentueren: het politiek-media-entertainmentcomplex verpaupert verder waardoor meer mensen andere collectieven gaan vormen, vaak vanuit het lokale maar met inspiratie van over de hele wereld (goede ideeën zijn immers grenzeloos). Niet zozeer een verdere tweedeling als vergaande atomisering van de samenleving, een term die zijn betekenis in enkelvoud gaat verliezen. Steeds meer zullen we op maat gemaakte technologieën zien, met lichte vormen van A.I. die praktische oplossingen bieden. Opkomst van een zonnecultus in Duitsland, non-metafysisch, wel heel esthetisch en invloedrijk. Ik gok dat de generatie van mijn dochters zeer interessante en innovatieve kunst zal maken, die ik mij nu vanzelfsprekend niet kan voorstellen. Keith Richards haalt zijn 81ste verjaardag met gemak. Facebook is failliet.
Soundtrack: Boards of Canada - Tomorrow's Harvest
Geen opmerkingen:
Een reactie posten