Piketpaal 1: Linear Accelerator

Piketpaal. Het is jammer dat de term zo verbonden is geraakt met de opzichtige poging van (toen nog aankomend) premier Rutte om zijn inmiddels mislukte neoliberale droomcoalitie er door te drukken. Wikepedia heeft immers een mooi omschrijving:

Piketpaaltjes markeren vaak in de toekomst te realiseren objecten, zoals nieuwbouw, verhardingen, grenzen, terreinafscheidingen, kabels, leidingen, enzovoort.

Als je kunt spreken over limieten van muziek of cultuur, en dat is een van de centrale problemen van retromania (bestaan er verschillende culturele dynamieken, zijn een progressieve lijn en postmoderne caleidoscoop de enige vormen?), wat zijn dan de muzikale piketpalen die de afgelopen jaren zijn neergezet? Het eerste voorbeeld dat mij direct te binnen schiet is Linear Accelerator van Dopplereffekt uit 2003. Dit is de verste lijn, waar muziek, vergelijk het met de grens van ons universum, het onbekende inbuigt. In het bijzonder de eerste helft is machinemuziek in zijn puurste vorm. Het is programmatische muziek die fantaseert hoe processen in deeltjesversnellers klinken. Een werkelijk unieke plaat waar nog niets in de buurt is gekomen, ook Gerald Donald zelf niet met later Dopplereffekt werk of onder de noemer Der Zyklus (al is Biometry uit 2004 een serieuze hersenkraker). Maar wellicht zijn dit eenmalige platen, een geweldig idee perfect uitgevoerd.